ONDAN BAHSEDERKEN KÖPEK DİYEMİYORUZ
Kızım bir evcil hayvanımız olsun, bir köpek istiyorum dediği zaman buna hazır mıyım, değil miyim diye düşünmedim, kızımı kırmamak adına tamam dedim. Bu tür durumlarda hazır olmak diye bir şey yok, evine gelince onunla göz göze gelmen yetiyor, tıpkı anne-baba olmak gibi.
Şimdi o bizim evcil hayvanımız değil, o benim ikinci kızım, Laika’m. O bizim ailemizin bir ferdi, o tanrının bize armağanı.
Bu duyguyu anne olduğum zaman iki çocuğumun doğumunda da yaşamıştım. Hep büyük ikramiye bana vurdu diye anlatıyordum sevincimi, mutluluğumu. Şimdi biri yirmi beş, diğeri 16 yaşında çocuklarımın.
Küçüğümün doğumunun üzerinden on altı yıl geçmiş ve benim tekrar anne olabilme gibi bir ihtimalim yok. İşte burada evcil hayvanlar devreye giriyor ve onlarla annelik duygularınız tazeleniyor.
İşe tanrının hediyesi olarak bakınca Onu nasıl rahat ettirebilirim kaygısı başlıyor. Her gece yatağında keyiften dört köşe olmuş durumda yattığını görünce tamam diyorum O bizimle ve mutlu.
Okul dönüşü evde onun olduğunu bilmek beni heyecanlandırıyor, adımlarımı daha hızlı atıyor, kapıyı daha çabuk açmaya çalışıyorum. Tabii kapının arkasında zıplaya zıplaya beni gördüğü için havalara uçan bir kızım var.
Son bir yıl içinde hayatımda çok güzel değişiklikler oldu, kardeşim ve ailesi ile ilk kez aynı yerde yaşıyoruz, onların Pati’si bizim Laika’mız oldu. Laika ve Pati bir arada yaşama, aynı yerde olma mutluluğumuzu daha da artırdı. Evcil hayvan edinme konusunda tereddüt yaşayanlar, inanın onun size vereceği yorgunluk ve zahmet , size hissettireceği mutluluk yanında devede kulak kalır.
HAYVANLARI KORUMA GÜNÜ KUTLU OLSUN, BİR GÜN DEĞİL HER GÜN SEVELİM, KORUYALIM ONLARI.
0 Yorum